Nagelaten gedichten
Door mijn dozen met oude papieren zwerven oude gedichten, als palingen door poldersloten. Af en toe vang ik er een, bekijk zijn kleuren en wonderlijke vorm, en laat hem los. Daar gaat hij, een laatste slag van staart is te zien voordat hij weer in diepte van een doos verdwijnt.
De Udense uitgever en dichter Maarten van den Elzen zat enkele jaren geleden omhoog. Hij had gebrek aan kopij, of misschien had hij wel materiaal liggen om uit te geven, maar het bezat niet het vereiste niveau, vond hij. Zoiets. Dacht ik. Of ik wat had liggen? Nee. Of ik dat zeker wist. Hij had in zijn tijdschrift ‘Spraak’ gedichten van Trolsky gepubliceerd die nooit in boekvorm waren uitgegeven. Kon ik niet kijken of ik. Er moest genoeg zijn.
Dus zette ik nachten achtereen fuiken in mijn werkkamer en in de dozen met oude manuscripten. Na een, twee weken had ik al aardig wat gedichten gevangen. Ze zwierven overal rond, ’s nachts, als ik er niet was. En zwommen in de fuiken.
Zo kwam het dat.
Er bestond verder nog een gedichtenbundel van Trolsky die in de marge was uitgegeven. Het woord ‘uitgeven’ is een groot woord, als het over de Indonesische Gedichten gaat. De schrijver en theatercriticus Kester Freriks richtte ooit samen met een medestudent een uitgeverijtje op, VAN, te Amsterdam, en vroeg of ik werk had voor een uitgave. Ik wist dat hij in Indonesië was geboren en een band had met dat land. Dus stuurde ik hem een kleine verzameling gedichten die ik tijdens een reis door Indonesië had geschreven. De bundel werd de eerste uitgave in de VAN poëziereeks. En zoals dat hoort, bleef het de enige uitgave in die reeks. Daardoor vormen de Indonesische Gedichten een uniek bewijs van Kester Freriks carrière als uitgever.
De Indonesische Gedichten werden in een herdruk toegevoegd aan de Nagelaten Gedichten. Opnieuw vinden we, als bij de Liederen van Weemoed, twee dichtbundels in één band. En net als de Nagelaten Gedichten kregen de Indonesische Gedichten een eigen omslag en werden ze in een eigen kleur, blauw, gedrukt en kregen een leeslint in een eigen kleur. Op het omslag, voor en achter, is een schilderij van Charlotte Molenkamp afgedrukt, een enorme vlinder, in rood. In de bundel is een tweede bundel mee ingebonden, een herdruk van Indonesische gedichten, met op het omslag een tweede schilderij van Charlotte Molenkamp. In portefeuillezakjes aan de binnenkant van het omslag zijn twee teksten toegevoegd, een inleiding en verantwoording en een monografie over het werk van Tymen Trolsky van de hand van Cees van Raak.
Het is een unieke uitgave. Want dat kunnen Van den Elzen en Lukassen: mooi uitgeven. Uitgeverij Hoenderbossche Verzen van Maarten van den Elzen en Genoveef Lukassen is bekend vanwege haar prachtige uitgaven, zoals boeken die een omslag hebben van bedrukt hout of van fluweel.