Karl Marx Universiteit
Karl Marx Universiteit, roman over een revolutie
Misschien zou als centraal thema verzet genomen kunnen worden: de studenten en in hun kielzog de jongeren zweren in de jaren zestig de cultuur, normen en waarden van de oudere generaties af.
In de roman Karl Marx Universiteit wordt de studentenrevolutie in 1968 en 1969 beschreven. De studenten bevrijden zich van het keurslijf van oudere generaties, kerk en burgerlijke cultuur. De vrijheid waarnaar van kindsbeen verlangd is, wordt gerealiseerd, boeien worden afgeworpen, het geloof wordt afgeschud, vormen van autoritair gezag worden bespot, iedereen is gelijk (examens worden afgeschaft), er wordt gepleit voor vrije liefde, communes worden gesticht. Jongeren vinden hun eigen cultuur en hun eigen muziek uit. Kapitalisme en oorlog worden bestreden.
Het hoofdpersonage Fedde is een generatie ouder dan de studenten. Hij wordt gegrepen door (besmet met) de vrijheidsdrang van de studenten en de taboeloze omgang met seks.
De eerste en tweede druk verschillen van de derde. In de eerste drukken blijkt uiteindelijk dat Fedde alles beleefd heeft in de schemertoestand van een half coma. De vrijheidsdroom wordt niet in werkelijkheid beleefd, symbolisch voor: niet gerealiseerd. Volledige vrijheid kan alleen in een droomtoestand ervaren worden. In de derde druk, uit 2018, is het slot weggelaten. Daardoor is wat Fedde meemaakte, niet langer een in een ziekenhuisbed beleefd avontuur, maar werkelijkheid.
Ik schreef deze roman niet vanuit de beleving (het personage) van Henri Pafort (uit de vorige twee romans), maar vanuit een journalist van middelbare leeftijd. Ik probeerde dat aanvankelijk wel, maar ik kon me als schrijver niet voldoende identificeren met de activistische studenten die een marxistische ideologie aanhingen of een ideologie die daarmee vergelijkbaar was. Door een jourmalist als hoofdpersonage te nemen, kon ik als schrijver objectief en met enige humor naar al wat er gebeurde kijken. En door de journalist een relatie te laten aangaan met een activistische studente, kon ik de gebeurtenissen vanachter de coulissen beschrijven en ook alle ruimte bieden aan de botsing van de generaties.