Hyacintha en Pasceline

Hyacintha en Pasceline verscheen in 1974. En veroorzaakte meteen een hoog oplopende controverse binnen de literaire kritiek. Het boek werd door vele critici de hemel in geprezen, en tegelijk door een enkeling meedogenloos afgekraakt. Zelden lieten meningen over een boek (een debuut) zo’n contrast zien.

Een student strandt in een dorp en vat liefde op voor een Indonesisch (Keiees) meisje. Deze liefde lijkt het lang gezochte excuus om zijn leven uit handen te geven en zelf geen beslissingen meer te nemen. In alles wat hij doet, sluipt een fatalistisch genoegen in mislukking. Te sterk doordrongen van het absurde van het leven schikt hij zich in een slachtofferrol en geeft zich over aan het noodlot. En dat niet zonder een zekere opgeruimdheid.