geknor en ogen op de grond gericht
ondervroegen ze het gras
ze zochten dag na dag naar sporen
van iets dat er voor ons niet was
hoog kijken ging niet samen met hun oren
hun hemel was de grond
ze dirigeerden wind, trompet en bas
met het kronkelstokje aan hun kont
ze bleven altijd binnen knorbereik
spraken een taal van korte zinnen
kneedden het zand tot sappig slijk
en snoven lage lucht naar binnen
wie weet, terwijl ze klessebesten
schreven ze gedichten met hun hoeven
zal iemand bij het graven ooit de resten
vinden: dromen die ze stil begroeven
’s nachts sms-en kinderen noodsignalen
schrijven de maan ontdaan een brief
‘we wonen onder kannibalen’
‘waar zijn ze nu’ ‘ze waren lief’
en op de scholen wordt gehoord
‘dezelfde hand die voer gaf vele malen
heeft dit verband voorgoed verstoord
waar is voor dit verlies verhaal te halen’
P.S. Er is in de grond een brief gevonden van de varkens. De tekst daarvan luidt als volgt:
BRIEF VAN VLEKKIE EN SPEKKIE
(opgegraven in de varkenswei achter het Factorium)
had het mes in ons gestoken op het Heuvelplein
had ons laten bloeden voor publiek in zonneschijn
waarom sloten jullie ogen, neus en oren
waarom wilden jullie onze dood niet horen
we maakten jullie van de herkomst van vlees bewust?
had voor ons sterven onze kont gekust
wij hebben mensen uit de buurt bijeengebracht?
de hele stad bijeen te brengen lag in jullie macht
had ons een openbare dood gegeven
en meer bestaan zo aan het einde van ons leven
een eed is hier gebroken, jullie weten dat
had ons laten sterven in het hart van de stad
Tijdens het Cultureel Café van 24 november zal door Peter Faber het Lied voor de gevoelige vleeseter worden gezongen. Het Cultureel Café vindt elke laatste zondag van de maand plaats, van 12.00 tot 14.00 uur, in De Nieuwe Vorst, Willem II straat 49 te Tilburg.
Het lied is geschreven door Vlekkie en Spekkie. Vanaf zondag is de tekst op deze site te lezen.