Categorie archieven: Gedichten

  Naast een nieuwjaarsgedicht voor het project ‘Dichters wensen een poëtisch 2015’ schreef ik een nieuwjaarsgedicht voor het Brabants Dagblad. Het ontwaken uit coma is bedoeld als metafoor voor een nieuw ontwaken rond de jaarwisseling. De jaarwisseling fungeert dan als … Lees verder →

  Natuurlijk kon ik het als stadsdichter niet nalaten Sinterklaas poëtisch ondersteuning te bieden. Jullie zullen begrijpen dat er dan in alle haast weleens een foutje in mijn tekst kan sluipen. Het gaat natuurlijk om Roze Maandag en niet om … Lees verder →

* Tien dichters schreven op mijn verzoek een nieuwjaarsgedicht! Te weten Pieter Bon, Hans d’Olivat, Gerry van der Linden, Esther Porcelijn, Cees van Raak, F. Starik, Jace van de Ven, Victor Vroomkoning, Carina van der Walt en ikzelf.  Hun voordrachten … Lees verder →

                          Opgedragen aan Jac. van de Ven Al vijfenzestig jaar zijn we op weg naar niets. We hoeven er niet langer doekjes om te winden, geen borden rijst met gouden lepels zijn te vinden aan het eind van de reis, … Lees verder →

VREDE vrede is een vreemd ding ze glanst niet als een douchekop heeft geen groene onderkant soms wordt ze in een kievitsnest van tijd gevonden verdroogde bosaardbei tussen gerooide bomen in zakken van een regenbroek uit een gesloopte etalage in … Lees verder →

Refrein grenzen zijn belemmeringen voor het gaan we weigeren aan grenzen vast te houden gedragen ons voortaan alsof ze niet bestaan getrokken met een ballpoint op een sigarettendoos met potlood op een oude stafkaart, langs een liniaal: grenzen zijn bedenksels, … Lees verder →

  de kermis is een reuzenmuis met in zijn buik een grote veer opgedraaid en losgelaten houdt hij in het centrum huis, elk jaar tien keer die muis heet opwinding koortsachtig scharrelt hij door straten stuit er op gejoel, brengt … Lees verder →