Opgedragen aan Jac. van de Ven
Al vijfenzestig jaar zijn we op weg naar niets.
We hoeven er niet langer doekjes om te winden,
geen borden rijst met gouden lepels zijn te vinden
aan het eind van de reis, geen bruisend Biarritz.
Het leven is, zo weten we, één grote Witz.
We laten ons door leer of godsdienst niet verblinden,
niet op het spek van drogbeeld of illusie binden.
Het einde is banaal, de weg iets exquisiets.
Geniet van lijf en poëzie, muziek en drank.
Wees aards en gulzig, wees met anderen begaan.
Omhels wat op je afkomt: geur en licht en klank.
Beluister Beethoven en Brel en wees ontdaan.
Zeg: ‘Ik besta!’ en streel, huil, kom klaar en zeg: ‘Dank!’
Op weg naar niets gaan we er vrolijk tegenaan!
* Het gedicht On the road/Op weg is opgedragen aan Jac. van de Ven
Op 25 december werd Jac. van de Ven, oud-stadsdichter en oud-journalist bij het Brabants Dagblad, 65 jaar. Hij vierde zijn verjaardag op 14 december, in Café Boulevard, in de Noordstraat in Tilburg.
Jac. van de Ven heeft een creatief leven achter zich. Bij het Brabants Dagblad was hij meer dan een journalist. Hij schreef jarenlang lijvige artikelen over allerlei onderwerpen in een eigen, literaire stijl en met een bewonderenswaardige kennis van zaken. Hij was vele jaren columnist onder het pseudoniem Putjesschepper. Maar ook was hij medeauteur van columns die te lezen waren in Het Tilburgs Hogeschool Blad, nu Univers en werkte hij talloze keren mee aan het schrijven van de Tilburgse Revue. Ook publiceerde hij poëzie en was hij Tilburgs eerste stadsdichter.
En er valt nog veel van hem te verwachten. De columns die hij schrijft en uitspreekt elke laatste zondag van de maand in het Tilburgs Cultureel Café, zijn scherper en geestiger dan ooit, zijn onovertroffen.
Ik eerde deze reus met een gedicht. Ik koos daarvoor het sonnet, omdat dat dat een dichtvorm is die Jac. van de Ven dikwijls zelf gebruikte bij het schrijven van poëzie en hem na aan het hart ligt.
