Op zaterdag 13 en zondag 14 september werd het tweede Culturele Fietsevent BelsLijntje georganiseerd. Het thema was Vreemdeling/Vluchteling en sloot aan op het thema “Op reis” van de Open Monumentendag (14 september). Het thema Vluchteling/Vreemdeling werd gekozen omdat honderd jaar geleden de Eerste Wereldoorlog uitbrak en vele mensen moesten vluchten. Onder die vluchtelingen waren veel Belgen die via het Bels Lijntje naar Nederland, met name naar Tilburg vluchtten. Daar en elders werden ze opgevangen. Sommigen bleven na de oorlog en werden van vreemdeling inwoner van de stad.
In een gedicht dat ik voor optredens op 13 en 14 september schreef en voorlas bij de fietsbrug over het kanaal in Turnhout, grijp ik terug op de Conventie van Genève. De vier conventies die daaronder vallen en aanvaard zijn door alle landen van de wereld, beschermen gewonde soldaten, gewonden, zieken en schipbreukelingen van de strijdkrachten ter zee, krijgsgevangenen en burgers in oorlogstijd. Er zijn drie zogenaamde Aanvullende protocollen aan toegevoegd. Op 13 september 2014 is het Vierde Aanvullende Protocol toegevoegd. Uitgebreide informatie over de Conventie van Genèce vindt de lezer onder het gedicht.
Het protocol van Tilburg-Turnhout (2014)
Vierde Aanvullende Protocol bij de Verdragen van Genève
Tekst van Jasper Mikkers
Op zaterdag de dertiende september tweeduizendveertien (13-09-2014)
is ter aanvulling van de Conventies van Genève
het vierde protocol geformuleerd en unaniem geaccepteerd
door alle fietsers die het Bels Lijntje (Tilburg-Turnhout)
heen en weer aflegden, plus de zeven miljard anderen
die lieten weten dat ze er deze dag niet bij zijn konden
maar achter de bepalingen staan en daarom ons hun volmacht zonden
Het protocol bepaalt dat vanaf nu bij een gewapend treffen
het gebruik verboden is van:
1. ijzer en zijn afgeleiden zoals staal
2. taal, als middel om te doden
3. religie op een schaal groter dan één persoon
4. elk teken of signaal dat een grens aangeeft
5. elk materiaal dat explodeert of brandt
Dit betekent dat verboden zijn:
1.
– kogels, tanks, kanonnen, gas- en rempedaal
2.
– elk lied gezongen bij marcheren
– woorden als vaderland, moraal en oorlogsheld
– methoden om de lust tot vechten aan te wakkeren
– redes uitgesproken voor soldaten
– het overlaten van de media aan mensen
die mensen aan de overkant van grenzen haten
– communicatiemateriaal binnen elke straal
3.
– goden aan te roepen bij het doden
– een god een exclusief bezit te noemen of een reden tot geweld
4.
– aanduidingen van rang of wapen
– een kerkelijke zegen uit te spreken over wapens
– een militair iets anders te verstrekken
dan een grasmaaier om zijn of haar gezicht te scheren
– tegen – tenzij bij regen – boom of muur te urineren
5.
– apparatuur dat mechanismen doet ontsteken
De slotbepaling luidt:
bij oorlogsdreiging worden alle apparaten stilgezet
die datum, uur en jaar aangeven
de tijd heeft laten weten
dat het langer niet verspild wil worden aan geweld
daardoor kunnen we dan constateren later dat de oorlog
die ontbranden zou, nooit plaatsgevonden heeft
maar steken is gebleven in de fantasie
en nooit iets meer geworden is dan een verhaal
De tekst van dit aanvullend protocol is opgesteld
en ondertekend door
De Wereldbevolking
Aanvullende informatie bij bovenstaande tekst (gedicht):
Geneefse Conventies
Uit Wikipedia, de vrije encyclopedie
De Geneefse Conventie is de verzamelnaam voor de vier verdragen die van 1864 tot 1949 zijn geformuleerd in Genève en die, als onderdeel van het internationaal recht, de rechtsregels bepalen ten tijde van een gewapend conflict. De conventies zijn het resultaat van de inspanningen van de Zwitser Henri Dunant, die gemotiveerd was door de oorlogsverschrikkingen die hij zag tijdens de Slag van Solferino in 1859. Henri Dunant was tevens stichter van het Rode Kruis. Beschuldigingen van schending van de Geneefse Conventies worden door de landen die de conventies hebben ondertekend voor het Internationaal Gerechtshof in Den Haag gebracht.
Op 21 augustus 2006 maakte het Internationale Rode Kruis bekend dat met de ondertekening van de verdragen door Nauru en Montenegro alle landen ter wereld (194 in totaal) zich aan de conventies onderwerpen. Hiermee zijn dit de eerste verdragen die wereldwijd aanvaard zijn.
De Geneefse Conventies:
- De Eerste Geneefse Conventie (oorspronkelijk uit 1864): Het eerste Verdrag van Genève bevat 10 artikelen met als doel om de medische en menselijke zorg voor gewonde soldaten op het slagveld te verbeteren.
- De Tweede Geneefse Conventie (oorspronkelijk uit 1906): Verdrag van Genève voor de verbetering van het lot der gewonden, zieken en schipbreukelingen van de strijdkrachten ter zee.
- De Derde Geneefse Conventie (oorspronkelijk uit 1929): Verdrag van Genève betreffende de behandeling van krijgsgevangenen.
- De Vierde Geneefse Conventie (1949): Op deze conventie werd er een vierde Verdrag ontwikkeld betreffende de bescherming van burgers in oorlogstijd en werden de vier Verdragen samengevoegd. Verder werd aan elk van de Verdragen artikel 3 toegevoegd welke de noodzakelijke beginselen voorschrijft waaraan partijen zich moeten houden bij een niet-internationaal gewapend conflict.
- In 1951 werd er aan het Verdrag een vijfde luik toegevoegd: het Internationaal Verdrag betreffende de Status van Vluchtelingen.
De conventies werden later met drie protocollen aangevuld (die niet door alle landen zijn geratificeerd):
- Het Eerste Aanvullende Protocol bij de Verdragen van Genève (1977): betreffende de bescherming van slachtoffers van internationale gewapende conflicten.
- Het Tweede Aanvullende Protocol bij de Verdragen van Genève (1977): betreffende de bescherming van slachtoffers van niet-internationale gewapende conflicten.
- Het Derde Aanvullende Protocol bij de Verdragen van Genève (2005): betreffende de aanvaarding van een aanvullend onderscheidend embleem. Dit verdrag stelt de rode ruit in als embleem naast het rode kruis en de rode halve maan.